Korzystanie z przełącznika agregacyjnego jest jak posiadanie menedżera średniego szczebla odpowiedzialnego za architekturę sieci firmy. Przełącznik zbiera dane z przełączników dostępowych, a następnie wykonuje lokalny routing i przetwarzanie zabezpieczeń, aby utrzymać działanie sieci. Gdy pojedyncze łącze ulegnie awarii, przełącznik automatycznie ładuje ruch na inne łącze. Umożliwia to szybkie odtworzenie sieci.
Link Aggregation Groups to grupy dwóch lub więcej łączy Ethernet, które działają jako jedno logiczne połączenie. Link Aggregation Group można wykorzystać do zwiększenia przepustowości poprzez połączenie urządzeń, które mają porty o przepustowości mniejszej niż 10 Gbps. Technika ta poprawia również niezawodność i redundancję sieci. LAG są zalecane do stosowania w szkieletach sieci. Protokół LAG jest znany jako Link Aggregation Control Protocol. Jest on używany do wykrywania błędów warstwy łącza i dostosowywania zagregowanych łączy. Zapewnia również standardowy mechanizm negocjacji dla urządzeń przełączających.
Standard IEEE dotyczący agregacji łączy wymaga, aby każde łącze miało jednakową prędkość – część ta jest zasługą autora portalu chartcorowecrew.pl. Dzięki temu algorytmy szeregowania działają lepiej. Zapewnia również, że liczba łączy uczestniczących w przekazywaniu danych pozostaje stała. Niektóre urządzenia ograniczają liczbę łączy w grupie LAG do mniejszej liczby.
Agregacja łączy jest zwykle używana w połączeniu z protokołem Link Aggregation Control Protocol (LACP), aby umożliwić przełącznikom współdzielenie informacji o stanie LAG. Protokół LACP zapewnia funkcję automatycznej konfiguracji, która dodaje redundancję do przełącznika. Jest on również używany do wykrywania nieprawidłowych połączeń łącza i dostosowywania zagregowanych łączy.
Zastosowana metoda agregacji łączy zależy od potrzeb użytkownika. Może być ona statyczna lub dynamiczna. Statyczna oznacza, że łącze nie jest rekonfigurowane w celu równoważenia ruchu pod obciążeniem. Jest to również potocznie nazywane trybem ręcznym. Pozwala on również na zmniejszenie długości kabla w sieci.
Użycie przełącznika agregacji łączy poprawi niezawodność sieci, ponieważ zapewnia szybkie odzyskiwanie danych w przypadku awarii łącza. Link aggregation jest obsługiwany przez większość urządzeń sieciowych wysokiej klasy. Zazwyczaj stosowany jest algorytm haszowania adresów MAC. Działa to dobrze w ogólnych przełączanych sieciach warstwy 2. Jest również używany w sieciach, które mają wiele urządzeń komunikujących się z centralnym serwerem.
Grupa Link Aggregation służy do łączenia dwóch do czterech połączeń. Pomaga rozszerzyć całkowitą przepustowość i zmniejszyć złożoność okablowania. Podczas korzystania z LAG, dla uproszczenia należy wybrać porty o podobnych numerach portów. Alternatywnie można zdecydować się na łączenie łączy o różnych adresach fizycznych.
Niektóre implementacje wykorzystują jako indeks adresy IP lub kombinacje portów warstwy transportowej. Inne używają algorytmu hashowania do generowania adresów MAC. Niektóre implementacje wykorzystują protokół oparty na oprogramowaniu, taki jak EtherChannel firmy Cisco. Większość implementacji nie wykorzystuje równoważenia obciążenia sieci. Zastosowanie przełącznika agregującego może również pomóc w zapobieganiu przesyłania niektórych rodzajów ruchu.
Agregacja łączy jest stosowana w wielu sieciach wysokiej klasy, w tym Cisco i Juniper, i jest uważana za standard. Dostępne są jednak również autorskie schematy agregacji, takie jak Multi-Link Trunking firmy AVAYA.
Przełączniki ToR obsługują przekazywanie pakietów w warstwie 2 i 3 oraz mostkowanie w centrach danych. Zwykle są wykorzystywane do łączenia przełączników dostępowych z serwerami. Obsługują również Fibre Channel over Ethernet dla serwerów. Można je również rozbudować do 40 GbE lub 100 GbE.
